SZLAK ROWEROWY Nieznamierowice - Łęgonice Małe (29 km)

Szlak wiedzie przez Nieznamierowice – dawne miasto, obok kościoła pod wezwaniem św. Andrzeja. Kościół pochodzi z 1760 r. Ufundowany przez rodzinę Szaniawskich. Przebudowany w 1870 r. Ślady historyczne Nieznamierowic (dawniej Znamierowice od rodziny Znamierowskich) sięgają kultury łużyckiej (I-IV w n. e.). Istniał tu gród na skarpie ponad rzeką Drzewiczką. W przeszłości istniał tu młyn wodny, browar i fryszerka.

Szlak biegnie częściowo drogą asfaltową wzdłuż rzeki Drzewiczki, obszarem objętym ochroną w ramach Obszaru Chronionego Krajobrazu i NATURA 2000

Szlak wiedzie drogą powiatową, potem drogą krajową nr 48 i wojewódzką nr 778 wzdłuż zbiornika wodnego do Odrzywołu. Miasto założone było w 1418 r. przez Starostę radomskiego Dobrogosta Czarnego. Przywilej na założenie miasta otrzymał od Jagiełły w nagrodę za zbudowanie mostu pontonowego ( łyżwowego) na Wiśle na potrzeby przeprawy armii polskiej zdążającej na wojnę z Zakonem Krzyżackim w 1410 r. i za zaopatrzenie tejże armii w żywność (głównie mięso z polowań w Puszczy Kozienickiej). Warto wstąpić na rynek – Plac Kilińskiego. Układ przestrzenny z XVII w. zachował się resztki zabudowy pożydowskiej. Jest również Kościół neogotycki z przełomu XIX i XX w., a w nim pomnik z XVII w. wbudowany w ścianę północną, należący do rycerza Mikołaja Odrzywolskiego. Za kościołem znajduje się XVIII – wieczna plebania.

w Wysokinie należy skręcić w lewo na Lipiny. Miejscowość ta powstała w XIX wieku w środku pięknych lasów. Zasłynęła z jednego z prężnie działających na ziemi opoczyńskiej ośrodków tajnego nauczania w czasie okupacji niemieckiej. Tajnym nauczaniem zajmowała się dr Helena Spoczyńska, która uciekła z Krakowa przed aresztowaniem. Po wojnie na leśnej polanie powstała szkoła średnia dla młodzieży ziemi opoczyńskiej. Obecnie mieści się tu szkoła średnia ekonomiczna i mistrzostwa sportowego oraz odtworzone na wzór przedwojenny Liceum Akademickie Korpusu Kadetów im. bp. Gen. Tadeusza Płoskiego., inicjatora powstania tej szkoły. Do Stanisławowa jedzie się drogą powiatową. W Stanisławowie została założona, jedna z nielicznych na ziemiach polskich, kolonia rolnicza dla Żydów. Na przełomie XIX i XX wieku zostało tam osiedlonych 21 rodzin żydowskich, które rozpoczęły gospodarowanie w darowanych im gospodarstwach rolnych. Po lewej stronie pod lasem widać resztki zabudowań i dworu rodziny Kobylańskich – właścicieli fabryki Gerlach w Drzewicy i dóbr na ziemiach opoczyńskich. Pod koniec wsi, po zjeździe w dół, dojeżdża się do średniowiecznego traktu Mazowsze – Opoczno – Piotrków Trybunalski. Od kilkuset lat podąża nim pielgrzymka warszawska. Następnie należy skręcić w lewo i dwieście metrów dalej, w lesie na górze zwanej Królówką, znajduje się XIX wieczna kaplica Marii Magdaleny. Na górze tej istniała w średniowieczu pustelnia, a później zamek rycerski do polowań na tym obszarze.( dawnego zarośniętego jeziora o pow. ponad 300 ha, stąd nazwa „Królówka”)

Poprzez Różannę dojeżdżamy do Myślakowic. Jest to teren nad rzeką Pilicą, znany z wielu wykopalisk archeologicznych. Ślady osadnictwa pochodzą tu z wielu kultur. Najstarsze z przed 3-4 tys. lat. W Myślakowicach znajduje się przepiękna Izba Regionalna – małe, wiejskie muzeum zawierające zbiór wytworów kultury ludowej z XIX i XX wieku. Kustoszem jest twórczyni Izby Regionalnej i Dyrektor miejscowej szkoły podstawowej pani Bożena Wielgus.

Obecnie proponuje się powrót drogą asfaltową do Różanny i skręt w lewo. Po drodze znajdował się będzie przysiółek Wielkopole a w nim (po prawej stronie – 300 m od rzeki) zabytkowy młyn wodny z początku XX wieku, należący do rodziny Giermakowskich. Dalej po lewej stronie znajduje się zbiornik wodny. Droga ta wiedzie do Nowego Miasta, ale należy skręcić przez most do Łęgonic, a później w prawo. Ulica wiedzie do zabytkowego kościoła (klasa „0” ) z pocz. XVIII w. wybudowanego przez Stanisława Małachowskiego. Kościół jest modrzewiowy z licznymi zabytkami w środku (min. 5 ołtarzy). Same Łęgonice Małe to dawne miasto należące do arcybiskupów gnieźnieńskich (letnia siedziba arcybiskupa, sąd biskupi dla okolicznych parafii i liczne urzędy kościelne). Miasto nazywało się wtedy Łęgonice Opoczyńskie w odróżnieniu od Łęgonic Dużych – majątku ziemskiego i folwarku po lewej stronie Pilicy. Przez Łęgonice Małe, utwardzonym brodem przez Pilicę wiódł szlak do Opoczna i Piotrkowa Trybunalskiego, zachował się miejski układ uliczek ( w stronę sołtysa). Liczne wykopaliska w okolicy potwierdzają starożytną historię osady. Po wyjeździe, skręcając w lewo, wzdłuż rzeki Kiełcznicy, a później Pilicy, można dojechać do Nowego Miasta i zatrzymać się w dworku – hotelu przy drodze wojewódzkiej 728 lub po drugiej stronie w barze „Pod wyciśniętą cytryną” – serwującej dobrą rybę. Szlak można również odwrócić i jechać do Nieznamierowic. Szlak biegnie przez 3 gminy i będzie stopniowo rozbudowywany.